Dag lieve voetstapvolgers,
Het is zondagmiddag, een heerlijk zonnetje schijnt de hele week al, en ik kijk terug op een pittige paar weken. (En naar de Rotterdam-Marathon!!!)
Op de zaterdag na de operatie leek mijn zwelling mee te vallen. Dat klopte ook op dat moment, want in de dagen erna bleef het maar toenemen. Op woensdag was ik inmiddels bijna 8 kilo (dus 8 liter) zwaarder dan ik zou moeten zijn en kon ik mijn benen niet meer buigen. Gelukkig kon ik terecht bij de oedeemtherapeut die mijn lymfsysteem weer in beweging ging brengen. Want het leek wel of mijn lijf een spons was. Ik drink gemiddeld toch wel 3 tot 4 liter water per dag, en als je dan maar vier keer moet plassen op zo'n dag is dat bar weinig.
Op donderdag zag het beeld er al beter uit en met een pak plastabletten op zak kon ik na een positieve controle bij dr. Don met een gerust hart verder. De tabletten sloegen goed aan en inmiddels is er al 6 liter vocht uit mijn systeem.
De herstelfase van mijn achterzijde verloopt heel anders dan de voorzijde. Waar ik bij de voorzijde na een week of drie voorzichtig dacht over een paar honderd meter rennen, ben nu al heftig aan 't fantaseren over hoe ver en lang ik wil gaan lopen. Met name omdat mijn verzoek voor een buikwandcorrectie door de verzekering is afgedaan als "je bent niet ernstig genoeg". Ok, dan nog maar even niet! Tijd om de doelen van 2017 te resetten en te kijken wat ik wil.
1. Een gezond gewicht: 85kg. Als volwassen vrouw nog nooit gehad, dus 2017, tijd voor 85kg!
2. Een vetpercentage van 20% of minder. Ben met 22% al lekker onderweg, maar het is nu tijd om door te pakken!
3. Me opgeven voor de London-marathon van 2018! Genoeg getwijfeld, ik ga me "gewoon" inschrijven!
De selectieprocedure is pittig, want niet alle aanmeldingen mogen ook mee doen, maar hier ga ik voor! De London-marathon is één van de weinige marathons zonder eindtijd. Dus er zijn ook mensen die er bijvoorbeeld 10 uur over doen. Ik verwacht er geen 10 uur over te doen, maar als langzame renner is 't prettig om geen tijdstress te hebben.
Mijn plan is om dit jaar wel mijn tempo te gaan verhogen, zodat ik ergens dit jaar (en niet bij Disney, want dan wil ik ook tijdens het rennen nog foto's maken en zo) een halve marathon te rennen van 2,5 uur. Als dat lukt, dan is het pad geopend om een marathon van 5,5/6 uur te rennen. Het voordeel hiervan is, dat als ik word uitgeloot voor London, ik mee kan doen aan bijvoorbeeld de Berlijn-marathon. Als ik daar aan mee zou doen, zou dat wel iets poëtisch hebben, want daar begon mijn eerste halve marathon-reis en eindigt mijn eerste hele marathon-reis in dezelfde stad.
Soms moet je iets negatiefs oppakken, omdraaien en een positieve draai aan geven. Ik kan wel blijven hangen in het balen, maar dat gaat mij niet verder helpen! Voor mij is mijn doel duidelijk, en ik ga hard werken om het te halen!
En als klap op mijn positieve vuurpijl, heb ik ook nog eens start bewijs gewonnen voor de Dam tot Dam loop!!! Maar daarover volgende keer meer!
Het is zondagmiddag, een heerlijk zonnetje schijnt de hele week al, en ik kijk terug op een pittige paar weken. (En naar de Rotterdam-Marathon!!!)
Op de zaterdag na de operatie leek mijn zwelling mee te vallen. Dat klopte ook op dat moment, want in de dagen erna bleef het maar toenemen. Op woensdag was ik inmiddels bijna 8 kilo (dus 8 liter) zwaarder dan ik zou moeten zijn en kon ik mijn benen niet meer buigen. Gelukkig kon ik terecht bij de oedeemtherapeut die mijn lymfsysteem weer in beweging ging brengen. Want het leek wel of mijn lijf een spons was. Ik drink gemiddeld toch wel 3 tot 4 liter water per dag, en als je dan maar vier keer moet plassen op zo'n dag is dat bar weinig.
Op donderdag zag het beeld er al beter uit en met een pak plastabletten op zak kon ik na een positieve controle bij dr. Don met een gerust hart verder. De tabletten sloegen goed aan en inmiddels is er al 6 liter vocht uit mijn systeem.
De herstelfase van mijn achterzijde verloopt heel anders dan de voorzijde. Waar ik bij de voorzijde na een week of drie voorzichtig dacht over een paar honderd meter rennen, ben nu al heftig aan 't fantaseren over hoe ver en lang ik wil gaan lopen. Met name omdat mijn verzoek voor een buikwandcorrectie door de verzekering is afgedaan als "je bent niet ernstig genoeg". Ok, dan nog maar even niet! Tijd om de doelen van 2017 te resetten en te kijken wat ik wil.
1. Een gezond gewicht: 85kg. Als volwassen vrouw nog nooit gehad, dus 2017, tijd voor 85kg!
2. Een vetpercentage van 20% of minder. Ben met 22% al lekker onderweg, maar het is nu tijd om door te pakken!
3. Me opgeven voor de London-marathon van 2018! Genoeg getwijfeld, ik ga me "gewoon" inschrijven!
De selectieprocedure is pittig, want niet alle aanmeldingen mogen ook mee doen, maar hier ga ik voor! De London-marathon is één van de weinige marathons zonder eindtijd. Dus er zijn ook mensen die er bijvoorbeeld 10 uur over doen. Ik verwacht er geen 10 uur over te doen, maar als langzame renner is 't prettig om geen tijdstress te hebben.
Mijn plan is om dit jaar wel mijn tempo te gaan verhogen, zodat ik ergens dit jaar (en niet bij Disney, want dan wil ik ook tijdens het rennen nog foto's maken en zo) een halve marathon te rennen van 2,5 uur. Als dat lukt, dan is het pad geopend om een marathon van 5,5/6 uur te rennen. Het voordeel hiervan is, dat als ik word uitgeloot voor London, ik mee kan doen aan bijvoorbeeld de Berlijn-marathon. Als ik daar aan mee zou doen, zou dat wel iets poëtisch hebben, want daar begon mijn eerste halve marathon-reis en eindigt mijn eerste hele marathon-reis in dezelfde stad.
Soms moet je iets negatiefs oppakken, omdraaien en een positieve draai aan geven. Ik kan wel blijven hangen in het balen, maar dat gaat mij niet verder helpen! Voor mij is mijn doel duidelijk, en ik ga hard werken om het te halen!
En als klap op mijn positieve vuurpijl, heb ik ook nog eens start bewijs gewonnen voor de Dam tot Dam loop!!! Maar daarover volgende keer meer!