Hoi!
Ik ben Ruth.. Ik ben nu 32 jaar oud en sta op het punt mijn eerste officiële halve marathon te gaan rennen. Na inmiddels 2 jaar druk bezig te zijn met afvallen, fitter worden, mijn lijf zien veranderen en tot de conclusie te komen dat het ideaal wat mensen graag zien misschien niet haalbaar is, ben ik nu op een punt dat ik juist niet meer alleen maar bezig wil zijn met "het ideale gewicht". Maar meer met "hoe word ik zo fit als ik kan zijn". Ik ben nu officieel klaar met hoe ik zo dun mogelijk moet worden en maar voldoen aan het beeld van een "hardloopster".
Vanaf nu ga ik me richten op fitter worden, sterker worden, de onmogelijkheden stuk voor stuk aan de kant te gooien als een paar te lichte gewichten in de gym. Omdat ik over t algemeen in mijn hoofd tijdens het rennen en trainen vaak hele verhalen bedenk, is het plan ontstaan voor dit blog. Waarom?
Omdat ik hoop dat jij, de lezer, kan lachen, huilen en meeleven met mijn "marathon" perikelen. Omdat ik het te gek zou vinden als jij geïnspireerd en gemotiveerd word om te gaan doen waar jij blij van word. En om je te laten zien dat iets wat onmogelijk lijkt echt niet zo ver weg is als je de eerste paar passen hebt gezet.
Veel leesplezier!
Groet
Ruth
Ik ben Ruth.. Ik ben nu 32 jaar oud en sta op het punt mijn eerste officiële halve marathon te gaan rennen. Na inmiddels 2 jaar druk bezig te zijn met afvallen, fitter worden, mijn lijf zien veranderen en tot de conclusie te komen dat het ideaal wat mensen graag zien misschien niet haalbaar is, ben ik nu op een punt dat ik juist niet meer alleen maar bezig wil zijn met "het ideale gewicht". Maar meer met "hoe word ik zo fit als ik kan zijn". Ik ben nu officieel klaar met hoe ik zo dun mogelijk moet worden en maar voldoen aan het beeld van een "hardloopster".
Vanaf nu ga ik me richten op fitter worden, sterker worden, de onmogelijkheden stuk voor stuk aan de kant te gooien als een paar te lichte gewichten in de gym. Omdat ik over t algemeen in mijn hoofd tijdens het rennen en trainen vaak hele verhalen bedenk, is het plan ontstaan voor dit blog. Waarom?
Omdat ik hoop dat jij, de lezer, kan lachen, huilen en meeleven met mijn "marathon" perikelen. Omdat ik het te gek zou vinden als jij geïnspireerd en gemotiveerd word om te gaan doen waar jij blij van word. En om je te laten zien dat iets wat onmogelijk lijkt echt niet zo ver weg is als je de eerste paar passen hebt gezet.
Veel leesplezier!
Groet
Ruth