Dag voetstapvolgers!
Hier alweer mijn volgende blog. De training voor een snellere tijd en bovenlijfkracht is begonnen. Na mijn eerste intervaltraining ben ik eigenlijk best tevreden over mijn tijd, want ik zag direct verbetering. Het is wel weer even wennen om over te schakelen van "halve marathon snelheid" naar "10km snelheid". Maar de eerste training ging goed.
Ook de trainingen in de sportschool gaan goed. Training in de sportschool vooral gericht op armen en bovenlijfkracht. Opdrukken, buikspieren, pull ups (of een vermoeden daarvan) en de gehate monkeybars komen aan bod.. Elke keer kom ik een bar verder. Helaas lukt het nog niet in mijn eentje. Ik durf dat niet.. Stom he? Als iemand er onder gaat staan en mijn benen aanraakt pak ik ze zo over, maar zodra ik het alleen moet doen hang ik daar als een soort van dood ding, starend naar de volgende bar.. Maar het gaat me lukken.. Binnenkort...
En toen was het ineens niet zo goed.. Er ontstond een pijntje tijdens het rennen wat niet weg ging. Na een onderzoek in de sportschool was de conclusie: "joepie ik heb shin splints!" Of toch niet zo'n joepie eigenlijk. Veel te fanatiek van start gegaan na de halve.. Dus nu pijn. Gelukkig heb ik een geweldige fysio, dus afspraak gemaakt en daar op het gemakje naartoe gereden. Het teken van zo'n fysio is, dat je er normaal wandelend binnen komt (want dat kan ik wel) en compleet strompelend weer naar buiten gaat. En dat die vent je in de tussentijd zoveel zeer heeft gedaan dat je je regelmatig tijdens de behandeling afvraagt of dit nu wel zo'n goed idee is. Maar ervaring leert van wel dus ik hoop dat ik zondag de ladies run kan doen (het is nu donderdag).
Zaterdagavond, 17:00
Op tv is een serie gaande over mensen die extreem zijn afgevallen en nu hun huid laten verwijderen. Inspirerend en motiverend.. Maar ook voel ik de spanning van rennen straks. Ik heb tape om mijn kuit en scheen links.. Mijn benen doen zeer.. Kan dus niet al te snel.. Heb je nog geen 2 weken geleden een halve gerend en maak je je nu zorgen of je 5km haalt en dat er negatieve mensen langs de route staan.. Op tv word een vrouw die 100kg is afgevallen uitgelachen in de gym.. En ik dan zo??? Hoe ga ik 't doen?? En omgaan met eventuele negativiteit?! In ieder geval in t roze!
20:30
Het startschot klinkt... Volle bak op het parcours.. 900 rensters is echt heel veel op een stuk van 2,5 km.. Al snel heb ik een mooi "hazenclubje" gevonden die ongeveer op mijn doeltijd van mijn komende 10km rennen.. Kijken hoe mijn benen het houden.. De eerste ronde zit er op en ik voel me fit.. Loop te hijgen als een paard, maar het gaat lekker.. Bij kilometer 3,5 raak ik mijn hazen kwijt en gaat het zo lekker dat ik mijn tempo nog kan versnellen.. 4,5 km.. Kom op gooi er nog een tandje bij.. En dan kom je binnen met een tijd van 35:09... Lekker.. Ik heb gevlogen.. Geen negatieve noot gehoord. Was er ook veel te snel voor en in mijn hoofd ging ik nog sneller dus had het waarschijnlijk niet eens gehoord als hij er was geweest..
Deze roze renster heeft t maar weer mooi gedaan.. En ben blij als ik mijn medaille in ontvangst neem.. Ding is opnieuw mooi.. Net als vorig jaar een echt juweeltje!
Mijn "running after the finishline" is weer waar het zijn moet.. Fun fun fun.. Wat was jouw positieve sport ervaring deze week?
Hier alweer mijn volgende blog. De training voor een snellere tijd en bovenlijfkracht is begonnen. Na mijn eerste intervaltraining ben ik eigenlijk best tevreden over mijn tijd, want ik zag direct verbetering. Het is wel weer even wennen om over te schakelen van "halve marathon snelheid" naar "10km snelheid". Maar de eerste training ging goed.
Ook de trainingen in de sportschool gaan goed. Training in de sportschool vooral gericht op armen en bovenlijfkracht. Opdrukken, buikspieren, pull ups (of een vermoeden daarvan) en de gehate monkeybars komen aan bod.. Elke keer kom ik een bar verder. Helaas lukt het nog niet in mijn eentje. Ik durf dat niet.. Stom he? Als iemand er onder gaat staan en mijn benen aanraakt pak ik ze zo over, maar zodra ik het alleen moet doen hang ik daar als een soort van dood ding, starend naar de volgende bar.. Maar het gaat me lukken.. Binnenkort...
En toen was het ineens niet zo goed.. Er ontstond een pijntje tijdens het rennen wat niet weg ging. Na een onderzoek in de sportschool was de conclusie: "joepie ik heb shin splints!" Of toch niet zo'n joepie eigenlijk. Veel te fanatiek van start gegaan na de halve.. Dus nu pijn. Gelukkig heb ik een geweldige fysio, dus afspraak gemaakt en daar op het gemakje naartoe gereden. Het teken van zo'n fysio is, dat je er normaal wandelend binnen komt (want dat kan ik wel) en compleet strompelend weer naar buiten gaat. En dat die vent je in de tussentijd zoveel zeer heeft gedaan dat je je regelmatig tijdens de behandeling afvraagt of dit nu wel zo'n goed idee is. Maar ervaring leert van wel dus ik hoop dat ik zondag de ladies run kan doen (het is nu donderdag).
Zaterdagavond, 17:00
Op tv is een serie gaande over mensen die extreem zijn afgevallen en nu hun huid laten verwijderen. Inspirerend en motiverend.. Maar ook voel ik de spanning van rennen straks. Ik heb tape om mijn kuit en scheen links.. Mijn benen doen zeer.. Kan dus niet al te snel.. Heb je nog geen 2 weken geleden een halve gerend en maak je je nu zorgen of je 5km haalt en dat er negatieve mensen langs de route staan.. Op tv word een vrouw die 100kg is afgevallen uitgelachen in de gym.. En ik dan zo??? Hoe ga ik 't doen?? En omgaan met eventuele negativiteit?! In ieder geval in t roze!
20:30
Het startschot klinkt... Volle bak op het parcours.. 900 rensters is echt heel veel op een stuk van 2,5 km.. Al snel heb ik een mooi "hazenclubje" gevonden die ongeveer op mijn doeltijd van mijn komende 10km rennen.. Kijken hoe mijn benen het houden.. De eerste ronde zit er op en ik voel me fit.. Loop te hijgen als een paard, maar het gaat lekker.. Bij kilometer 3,5 raak ik mijn hazen kwijt en gaat het zo lekker dat ik mijn tempo nog kan versnellen.. 4,5 km.. Kom op gooi er nog een tandje bij.. En dan kom je binnen met een tijd van 35:09... Lekker.. Ik heb gevlogen.. Geen negatieve noot gehoord. Was er ook veel te snel voor en in mijn hoofd ging ik nog sneller dus had het waarschijnlijk niet eens gehoord als hij er was geweest..
Deze roze renster heeft t maar weer mooi gedaan.. En ben blij als ik mijn medaille in ontvangst neem.. Ding is opnieuw mooi.. Net als vorig jaar een echt juweeltje!
Mijn "running after the finishline" is weer waar het zijn moet.. Fun fun fun.. Wat was jouw positieve sport ervaring deze week?