Dag voetstapvolgers!
Mijn excuses voor mijn digitale afwezigheid op het blog. Druk met 1001 dingen en bloggen schoot erbij in! En toen ik eindelijk tijd had, was internet zo langzaam, dat ik zelfs sneller ren. Maar ik heb niet stil gezeten!
Na een lekkere DtD heb ik bedacht dat eindeloos kilometers rennen voor mij blijkbaar minder goed werkt dan wat ik de afgelopen weken heb gedaan. Blijkbaar werkt 1x per twee weken een lange afstand en 3x per week een korte interval dus net zo goed. Dus zo heb ik me dan ook voorbereid op de Berenloop!
Ik train nu een paar keer per week op de hardloopband. Een interval van 4/5/6/10 kilometer. Ook ren ik buiten een lange afstand, één keer per twee weken. Dit tot maximaal 18km. Bij die laatste drie kilometer vind ik mijn karakter wel weer ergens onder in mijn rugzak, naast de resten van een geplette banaan. En over rugzak gesproken (even tussendoor):
(Hardlopen is zooooo niet een goedkope sport! Net € 100 betaald voor een maximaal bruut en functioneel camelpack van Nathan! Waarom zijn die krengen zo duur? Ik mag hopen omdat er een klein motortje in zit, wat me net ff wat sneller laat rennen dan dat ik deed! Nee grapje, hij zit geweldig en ik ben blij dat ik hem heb gekocht. Geen gestuiter meer omdat hij niet goed past. Ik had een testrugzak van de Lidl. Maar Nathan is een stuk beter!)
Voor de mensen die nu denken "Ik snap er geen snars van!", laat ik mijn schema wat duidelijker uitleggen. Er bestaat een theorie waarbij men traint voor een hele of halve marathon maar in de training maximaal eenderde rent. Je rent op verschillende snelheden verschillende afstanden. (Boek: Sportrusten of "de marathonrevolutie") Hoewel ik denk dat het kan, doe ik 't net even anders maar wel volgens dit principe.
Twee of drie keer per week ren ik 6/7 kilometer in een interval. Ik wissel mijn tempo af tussen 8, 8,6, 9, 9,5 en 10 km/uur. Hierdoor "leer" ik sneller te rennen en bouw ik mijn snelheid en conditie op.
Daarnaast loop ik 1x per week/twee weken een lange afstand van minimaal 12 kilometer om die in de benen te krijgen. Hierdoor weet mijn lijf dat het nog even moet en went het aan het lange duurlopen.
Door te rennen op deze manier overbelast je je lijf minder. Een groot probleem bij hardlopers is dat door alle kilometers hun lijf langzaam overbelast raakt. Shint splints zijn bij mij een bekend probleem en na de halve van Berlijn was dat ook de reden van even niet rennen.
Mijn laatste week van training gaat in, deze is niet vlekkeloos gegaan, maar ik heb er zin in. Dit is de laatste lange afstand die ik voorlopig ren, dus ik ga 21,1 km lang genieten.. En als ik bij km 16 het zwaar heb, bel ik Kim op! Die sleept me er wel doorheen.
Mijn volgende blog zal een verslag zijn van de Berenloop! Hou ook Facebook en Instagram in de gaten, daar zal ik gedeeltelijk live posten hoe het gaat!
Mijn excuses voor mijn digitale afwezigheid op het blog. Druk met 1001 dingen en bloggen schoot erbij in! En toen ik eindelijk tijd had, was internet zo langzaam, dat ik zelfs sneller ren. Maar ik heb niet stil gezeten!
Na een lekkere DtD heb ik bedacht dat eindeloos kilometers rennen voor mij blijkbaar minder goed werkt dan wat ik de afgelopen weken heb gedaan. Blijkbaar werkt 1x per twee weken een lange afstand en 3x per week een korte interval dus net zo goed. Dus zo heb ik me dan ook voorbereid op de Berenloop!
Ik train nu een paar keer per week op de hardloopband. Een interval van 4/5/6/10 kilometer. Ook ren ik buiten een lange afstand, één keer per twee weken. Dit tot maximaal 18km. Bij die laatste drie kilometer vind ik mijn karakter wel weer ergens onder in mijn rugzak, naast de resten van een geplette banaan. En over rugzak gesproken (even tussendoor):
(Hardlopen is zooooo niet een goedkope sport! Net € 100 betaald voor een maximaal bruut en functioneel camelpack van Nathan! Waarom zijn die krengen zo duur? Ik mag hopen omdat er een klein motortje in zit, wat me net ff wat sneller laat rennen dan dat ik deed! Nee grapje, hij zit geweldig en ik ben blij dat ik hem heb gekocht. Geen gestuiter meer omdat hij niet goed past. Ik had een testrugzak van de Lidl. Maar Nathan is een stuk beter!)
Voor de mensen die nu denken "Ik snap er geen snars van!", laat ik mijn schema wat duidelijker uitleggen. Er bestaat een theorie waarbij men traint voor een hele of halve marathon maar in de training maximaal eenderde rent. Je rent op verschillende snelheden verschillende afstanden. (Boek: Sportrusten of "de marathonrevolutie") Hoewel ik denk dat het kan, doe ik 't net even anders maar wel volgens dit principe.
Twee of drie keer per week ren ik 6/7 kilometer in een interval. Ik wissel mijn tempo af tussen 8, 8,6, 9, 9,5 en 10 km/uur. Hierdoor "leer" ik sneller te rennen en bouw ik mijn snelheid en conditie op.
Daarnaast loop ik 1x per week/twee weken een lange afstand van minimaal 12 kilometer om die in de benen te krijgen. Hierdoor weet mijn lijf dat het nog even moet en went het aan het lange duurlopen.
Door te rennen op deze manier overbelast je je lijf minder. Een groot probleem bij hardlopers is dat door alle kilometers hun lijf langzaam overbelast raakt. Shint splints zijn bij mij een bekend probleem en na de halve van Berlijn was dat ook de reden van even niet rennen.
Mijn laatste week van training gaat in, deze is niet vlekkeloos gegaan, maar ik heb er zin in. Dit is de laatste lange afstand die ik voorlopig ren, dus ik ga 21,1 km lang genieten.. En als ik bij km 16 het zwaar heb, bel ik Kim op! Die sleept me er wel doorheen.
Mijn volgende blog zal een verslag zijn van de Berenloop! Hou ook Facebook en Instagram in de gaten, daar zal ik gedeeltelijk live posten hoe het gaat!